Zo'n tien jaar geleden werd ik in het tamelijk uitgestrekte park dat als groene long tegen het centrum van onze stad ligt — fietsend met onze toen enige hond: Joris — staande gehouden door een viertal jongedames met het verzoek enige vragen te beantwoorden over bij elkaar horende hond(en) en mens(en).
Ter inleiding vertelden de studentes dat ze zich specifiek richtten op die combinaties van mens en dier welke op het eerste gezicht iets uitstraalden van gelijkheid. Het feit dat Joris vrijwel geheel zwart was en ikzelf ook in het zwart was gekleed: schoenen, pak, jas en hoed, vormde de directe aanleiding voor het verzoek. Alleen de witte wollen sjaal vormde een klein, maar opvallend contrast.
Alle vragen die werden gesteld waren zinvol voor het verkrijgen van een totaalbeeld van de interactie tussen dat dier en die begeleider. Deze jongedames deden drie weken achtereen zo'n onderzoek voor een scriptie, die ze voor hun studie aan de pedagogische academie moesten schrijven.
Algemene opmerkingen
De laatste vraag luidde of ik nog een algemene opmerking had die in de onclusies kon worden 'meegenomen'.
"Zeker wel. Van de mensen die zich in gezelschap van meestal (een) eigen hond(en) in het openbaar begeven, heeft negentig procent geen notie van honden."
Men weet meeestal niet eens hoe het eigen dier in elkaar steekt, dus in combinatie met anders gestructureerde dieren weet bijna niemand van hen hoe in een uitzonderlijke situatie moet worden optreden. De meesten kennen het verschil niet eens tussen een opgetogen en een agressief blaffen, dan wel grommen bij de eigen hond.
Hoewel ik daarop een tamelijk relativerende reactie verwachtte, kreeg ik het volgende te horen:
"Als u dit had gezegd tijdens de eerste ochtend dat we hier stonden, zouden we het erg overdreven hebben gevonden. Nu we hier bijna drie weken staan, geloven we dat het zelfs wel vijfennegentig procent is dat geen verstand van honden heeft. Het is nauwelijks te geloven wat we hier allemaal te zien krijgen."
__________
Foto: Joris (1992-2005) was een kruising van een Tervurense herder met een Schotse collie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten